De historiek van Puur-Plezier

Een beetje historiek over mijn muzikaal verleden.

Dat begint reeds in mijn kleutertijd als ik op schoot van mijn bomma uit Ieper West Vlaamse en Franse liedjes leer. Enkelen daarvan ken ik nu nog steeds. Zingen was mijn ding, vooral in de auto. Op mijn 13e leer ik kampvuur gitaar van een klasgenoot in Schoten. Frank Steffens dacht ik. (Ik heb vele opzoekingen gedaan, maar heb hem nooit nog ergens teruggevonden). Ik ga ook 5 jaar naar de muziekschool waar ik 2 jaar notenleer doe en klassieke gitaar (moet) spelen. Dit laatste is niet echt mijn ding. Mijn tienerjaren zijn volop aan de gang, en ik ben een Hard Rocker, met Deep Purple als absolute top. Klassieke nummers staan daar ver af. Het blijft dus bij kampvuurmuziek op gitaar, en dat zou zo tot mijn pensioenleeftijd blijven. In 1979 leer ik Katastroof kennen tijdens een optreden in zaal Monty in Antwerpen. Ik krijg de teksten en akkoorden van Jos Smos. En daarmee vul ik een groot deel van de komende 40 jaar. Je moet niet goed gitaar kunnen spelen, het zijn de teksten die het doen.

In 1999 wordt mij gevraagd een tekst te schrijven op een refrein dat op de Antwerp Voetbaltribune wordt gezongen: "Sex met die blonte". Daar ontdek ik mijn tekstschrijverstalent (het enige dat ik heb :)) en een beetje later begin ik in mijn kelderke dat ik tot studio heb omgebouwd, te zingen met mijn buurman en vriend Wim. Wij samen bezitten een overdosis aan humor, en zeker met nog wat drank er bij amuseren we ons kostelijk. wat later komt ook Alain er bij. Hij heeft een zeer goede stem, een komisch voorkomen en is een echte frontman. We dopen ons groepje "Puur-Plezier", want dat is tenslotte waar het om draait. En zeker met mijn Katastrofale teksten, want daar haal ik de mosterd vandaan.

Maar op een gegeven moment komen er optredens aan, iets waar Wim voor past. Hij wordt vervangen door Tim, maar blijft ons wel volgen. We versieren kleine succesjes en houden het een tijdje zo vol. Maar in 2005 gaat Puur-Plezier in de koelkast. De combinatie van repeteren en optreden enerzijds, en werken en een gezinsleven anderzijds, zorgen voor stress. Ook de privé situatie van enkelen wijzigt drastisch waardoor er andere prioriteiten zijn. Ikzelf trek naar DE Limburg (Leopoldsburg) en begin daar een nieuw leven. Maar blijf wel Sinjoor in hart en nieren! 

Als IT'er had ik wel een website van ons groepje gemaakt, en dat was ondertussen opgemerkt door Glenn Pellis. Een bezieler van alles wat Antwerpse muziek betreft. Hij neemt contact op om onze songs te verkrijgen (als verzamelaar), en doet een poging (samen met Winand) om mij terug op het podium te krijgen. Maar ik ben ondertussen freelance met een eigen zaak. Ik wil wel, maar kan er de tijd niet voor vrij maken. Een slag in het water dus. Voorlopig toch...

Mijn liefde voor muziek wakkert terug aan zodra ik dichter bij mijn pensioenleeftijd kom. Ik richt opnieuw een studio in in mijn "Mancave" en begin gitaren te kopen. In augustus 2023 mag ik uiteindelijk het werk vaarwel zeggen. Ik verwittig Glenn dat ik terug ga beginnen met Puur-Plezier. En deze keer voeg ik de daad bij het woord. Begin terug teksten te schrijven, maar nu meestal geen "schunnige" teksten meer. Het mag nog plezant zijn, maar ik wil ook meer inhoud brengen. Ik krijg een interview op Radio Expres in het programma "Oep trot door Groot Antwerpen". Gepresenteerd door Glenn. En hij speelt daar ook mijn songs. het lijkt er op dat we terug vertrokken zijn. maar dan wel alleen.

De situatie zorgt er voor dat ik terug op zoek ga naar de vrienden van vroeger, en ze ook terug vind. In April 2024 zie ik na 18 jaar mijn goede vriend Wim terug. Voor mij een bijzonder emotioneel moment. Ik krijg ook terug contact met Alain. Deze heeft ook nog contact met Tim, maar die zit midden in verbouwingen die hem op dat moment niet toelaten tijd vrij te maken.

Maar de jaren hebben duidelijk hun sporen nagelaten. We zijn allemaal flink ouder en "kramakkelijker" geworden. Met hier en daar de bijhorende kwaaltjes en medicatie. Voor Alain is het zelfs een wonder dat hij er nog is na het overleven van kanker. Hij wist met zijn YouTube filmpjes als "Alain de Poetser" veel sympathie en respect te winnen onder het motto "Humor tegen Tumor". Indien onze muzikale erfenis niet van die aard is dat men ons zal herinneren, het is hartverwarmend om mekaar na al die jaren terug te vinden. Ik post dit op facebook en ben aangenaam verrast indien ik merk dat ik daar zoveel "Likes" op krijg. In deze tijd van egoïsme en narcisme blijken mensen behoefte te hebben aan positieve verhalen die "back to basic" gaan. Het zijn simpele dingen die een mens goed kunnen doen.

Luc

Geboren in Schoten maar sinds 2006 op missie in Limburg, blijf ik een chauvinistisch Antwerpenaar die fier is op zijn taal (of moet ik zeggen "Spraakgebrek"?). Het schrijven van eigen teksten was steeds sluimerend aanwezig en stak zo nu en dan de kop op in kleine projectjes. Kan er mijn artistiek in uitleven. In 2000, toen RAFC (Antwerp) kampioen speelde in 2e klasse, heb ik meegewerkt aan een supporters CD en schreef de tekst voor het nummer "Sex met die blonte". Kort daarna ontstond Puur Plezier".

Door "Puur Plezier" werden wij destijds opgemerkt door Glenn Pellis, een bezieler van de "Antwerpse Muziek". We kregen zelfs een vermelding op zijn website:

https://www.antwerpsemuziek.be/2016/01/01/puur-plezier/

Dinsdag 16 April 2024: Reünie met Wim. Wat ouder en grijzer, maar ook wijzer! En beiden nog steeds artistiek bezig.

Op Maandag 29 April: Reünie met Wim en Alain op de planning.